- THAMNUS
- THAMNUSapud Plin. l. 21. c. 15. ubi de herbis sponte nascentibus, in Italia paucissimas novimus, fraga, thamnum, ruscum, murinam: et Columellam, l. 10.—— iam thamni sponte virescunt,genus oleris est vel herbae, quae sale condiebatur et servabatur ad cibos. Idem, l. 12. c. 7. vitis alba, ruscus et thamnus — generatim in alveos componuntur, et sale conspersa biduo sub umbra, dum consident, reponuntur. At apud Graecos θάμνος, frutex ext quilibet, unde θαμνῶδες δένδρον, ar bor minuscula, in fruticum potius, quam in arborum numero, reponenda. Vide de Thamno Latinorum, Salmas. ad Solin. p. 225. de θάμνῳ Graecorum, eundem, ibid. p. 363. 1031. et seqq.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.